Rozdział 24:

Dziś jedziemy do Wałcz.Boję się jak cholera.Niby w Spale rodzice Michała zachowywali się normalnie,byli mili,ale nie wiem,jak będzie gorąco to zawsze mogę przeprosić Michała i pojechać do Nysy.Wstaliśmy już o 8:00,poszłam się szybko ubrać.

- Michał a jak oni dalej mają do mnie dystans?-zapytałam wychodząc z łazienki.

- Kochanie spokojnie,mama sama powiedziała że chcą razem z ojcem żebyś przyjechała ze mną.-powiedział.

- No dobra przebieraj si.ę i jedziemy.-powiedziałam kierując się do kuchni.Zrobiłam na szybko kanapki i o 9:30 wyjechaliśmy.

Po 5 godzinach jazdy,poprosiłam żeby zajechał na jakąś stację,bardzo chciałam się napić kawy,Michał zjechał na stację benzynową i przy okazji zatankował samochód.Dalsza droga minęła nam na śmianiu się i śpiewaniu.

- Jesteśmy już.-powiedział Michał kiedy zajechaliśmy pod bardzo piękny domek.

- Jaki śliczny.-powiedziałam.

- Mój tata miał zasadę,posadzić drzewo,zbudować dom i.....-przerwałam mu.

- Spłodzić syna i udało mu się jak widzę.-zaśmiałam się.- A gdyby była to córka?-zapytałam.

- To byłaby rozpieszczona przez rodziców.-zaśmiał się.-Chodźmy załapiemy się na kolację.

- To która godzina?-zapytałam.

- No wiesz jechaliśmy z 9 godzin.Chodź.-wyszliśmy z auta i zobaczyłam wiele aut.

- Twoi rodzice kupili nowe auta?-zapytałam.

- Nie to mojego brata,a tamte to dziadków i mojego wujka.-zaczął wymieniać osoby a mnie normalnie zrobiło się słabo.

- Nie mówiłeś mi że będzie tyle osób.-powiedziałam wkurzona.

- Oj bo nie przyjechałabyś ze mną a tak tu jesteś więc nie masz wyjścia.-uśmiechnął się.

- Mam wrócić do Nysy,do widzenia.-w tym momencie przed dom wyszła mama Michała.

- Co tak stoicie na mrozie,chodźcie do środka.-uśmiechnęła się.

- Już mamo tylko wezmę walizki.-powiedział Michał.Poszliśmy się przywitać z jego mamą.

- Dobry wieczór.-powiedziałam.

- Dobry wieczór,ale się cieszę że was razem widzę.-przytuliła mnie.Później przywitała się z Michałem i zaprosiła nas do środka.Zdjęliśmy kurtki i buty i poszliśmy do salonu gdzie było dużo osób.

- Dobry wieczór.-powiedziałam razem z Michałem.

- No siema brat,długo cię nie widziałem.-przywitał się z Michałem.-Witaj Błażej jestem.-podał mi rękę.

- Berenika.-powiedziałam.Przywitałam się z wszystkimi.Nawet ojciec Michała się do mnie uśmiechał.Zjedliśmy wszyscy razem kolację,później poszłam z Michałem do jego pokoju.

- I co było źle?-zapytał.

- Mogłeś mi powiedzieć że będzie tyle osób.-powiedziałam.On zaczął się śmiać i mnie objął.

- Idziemy na spacer czy zostajemy?-zapytał.

- Zostańmy jutro pójdziemy.-powiedziałam.

- No ale rano się nie wystrasz jak zobaczysz że wszyscy latają w tą i w tamtą stronę.

- Michał ta dziewczyna to....-przerwał mi.

- Ewa to dziewczyna Błażeja.-powiedział.- Jest spoko.

- Czy ja coś mówię.Chyba mnie nie polubiła.-powiedziałam.

- Przyjaźniła się z Kaśką....-przerwałam mu.

- Aha czyli jestem jej wrogiem.-zaśmiałam się.Michał pokręcił głową i poszedł do łazienki,usłyszałam pukanie do drzwi.

- Proszę.-powiedziałam.Do pokoju wszedł Pan Jarek.

- O dobrze że cię widzę,chciałem cię przeprosić za swoje zachowanie.Wiesz pomyliłem się,źle cie oceniłem,wybaczysz mi?-zapytał,a ja się uśmiechnęłam.

- Oczywiście,nie było sprawy.-powiedziałam.Pogadał coś jeszcze chwile i poszedł a po nim przyszedł Michał,oznajmujący że łazienka jest wolna.Poszłam wziąć prysznic i wróciłam do pokoju,gdzie Michał już spał.Uśmiechnęłam się pod nosem i położyłam się koło niego,zasnęłam od razu.

Rano obudził mnie czuły pocałunek na ustach.Otworzyłam oczy i ujrzałam twarz Michała.

- Dzień dobry słonko.-powiedział.

- Dzień dobry,która jest godzina?-zapytałam.

- Jest 10:23,i wstawaj bo musimy lecieć na spacer.-uśmiechnął się.

- Ale trzeba pomóc twojej mamie.

- Powiedziała że mamy wyjść z domu bo jesteś gościem i musisz zwiedzić Wałcz,więc cię porywam.-poszłam do łazienki i się ubrałam.

 Zeszłam na dół i Michał mówił prawdę wszyscy biegali w lewo w prawo,istny chaos.

- Może zostaniemy i pomogę pani?-zapytała mamy Michała.

- Nie Berenika idźcie młodzi na spacer.-więc wyszłam z Michałem,Błażejem i Ewa do parku.Chodziliśmy gadaliśmy znaczy chłopaki gadali ja i Ewa się w ogóle nie odzywałyśmy.Później poszliśmy na gorącą czekoladę w końcu zima jest.Gadaliśmy,i o 14:00 wróciliśmy do domu rodzinnego Michała.Zdjęłam kurtkę i buty i poszłam pomóc w kuchni,nim się obejrzeliśmy była godzina 18:00,poszłam szybko się przebrać,nie mogłam zapiąć sukienki więc poprosiłam Michała o pomoc.

- Dobra gotowe a teraz nagroda.-powiedział,a ja wspięłam się na palce i go pocałowałam.Zeszliśmy na dół i zasiedliśmy razem do stołu,oczywiście najpierw podzieliliśmy się opłatkiem.Po kolacji nadszedł czas na prezenty.Kiedy otworzyłam swój nie mogłam uwierzyć.

 

- Michał jak mogłeś.-powiedziałam.

- No co prezent jak prezent.-uśmiechnął się.

- Michał wiesz ile ona kosztowała?

- Wiem i kupiłem ją jako prezent i mam nadzieję że ją kiedyś tylko dla mnie ubierzesz.-wyszeptał mi do ucha.

- To po co ją kupiłeś skoro mam się pokazać tylko tobie?-zapytałam.

- No dobra innym też możesz,a zegarek też był słonko drogi.-zaśmiał się.

- Kocham cię tak bardzo że pieniądze się nie liczą.-powiedziałam.Później poszliśmy do kościoła na pasterkę i około 2:00 zasnęłam wtulona w ramiona ukochanego......

 

 

 

 

I mamy kolejny :) Dziękuję wam wszystkim za komentarze i za to że czytacie moje wymysły,głupoty co tak na prawdę mało osób we mnie doceniało :) Dziękuję i zapraszam we wtorek na kolejny.Jednak święta nie wypadły tak źle,kolej na rodzinę Kurek !!!!!

Pozdrawiam Aga