Rozdział 36:

- Berenika słyszysz mnie?-usłyszałam głos Michała.Otworzyłam oczy i zobaczyłam że leżę w sypialni.Podniosłam się ale szybko opadłam na poduszkę.- Leż nie wstawaj.-powiedział.

- Ale nic mi nie jest.-powiedziałam.

- Gdyby nie było to byś nie zemdlała.

- Michał na dworze jest gorąco troszkę zakręciło mi się w głowie tylko tyle.-uśmiechnęłam się.

- Wystraszyłem się.-powiedział.

- Już wszystko w porządku,a teraz przynieś mi wodę.-powiedziałam,on się uśmiechnął i wyszedł z pokoju a ja chwyciłam szybko telefon.Wybrałam właściwy numer.

- Tak słucham?-usłyszałam głos mojego lekarza.

- Dzień dobry z tej strony Berenika.-powiedziałam.

- O witaj coś się stało?

- Chcę umówić się na wizytę,czuję że coś się dzieje.-powiedziałam.

- Dobrze przyjedź jutro o godzinie 13:00.-podziękowałam i się rozłączyłam bo do pokoju wszedł Michał.

- Dziś nie wychodzisz z łóżka.-powiedział.

- Michał nic mi nie jest,a nie będę leżeć w łóżku,jestem głodna.-uśmiechnęłam się i usiadłam mu na kolanach.

- No o chodźmy coś zrobić.-wziął mnie na ręce i zaniósł do kuchni.Postanowiłam zrobić pizzę,ale większość mąki wylądowało na mnie i Michale.Po pysznym obiadku resztę dnia spędziliśmy na kanapie.Około 19:00 chciałam się iść umyć ale ktoś mi przeszkodził.

- Michał wyłazisz,siedzisz tam z godzinę gorzej niż baba.-krzyczałam.

- Od spokojnie za chwilę wyjdę.-usiadłam w salonie na oparciu kanapy i patrzyłam na drzwi od łazienki i czekałam.Minęło kolejne 15 minut,drzwi wreszcie się otworzyły ale jak zobaczyłam Michała to zaczęłam się śmiać.

- Michał skarbie co ty zrobiłeś?-zapytałam dalej się śmiejąc.

- Tak bardzo cię kocham że przygotowałem romantyczną kąpiel,zapraszam panią.-podał mi rękę,Michał miał na sobie tylko bokserki i cały był oblany czekoladą.

- I chyba nie tylko kąpiel bo jeszcze deser.-powiedziałam.Podeszłam do niego i pocałowałam bardzo namiętnie.Później zaczęłam zlizywać z niego czekoladę,nie powiem smaczna była,później kochaliśmy się w naszej romantycznej kąpieli.Zmęczeni poszliśmy spać.

Rano wstałam o 10:00 poszłam się ubrać.

 

- Michał wstawaj.-powiedziałam.

- Co się stało?-zapytał.

- Nic tylko ja muszę jechać do Nysy ale dziś wrócę.

- Dlaczego musisz tam jechać?-zapytał,nie chciałam mu mówić bo nigdzie mnie już by nie wypuścił.

- Bo chcę zabrać z domu kilka ciuchów i wrócę spokojnie,czekaj na mnie.-pocałowałam go.

- Ale to może ja cię odwiozę?-zapytał.

- Nie po co pojadę autobusem.Kocham cię.-wzięłam torebkę i poleciałam na przystanek.W Nysie byłam niewiele minut po 12:00 poszłam do domu gdzie spotkałam się ze zdziwieniem rodziców.

- Co ty tu robisz?-zapytała mama.

- Przyjechałam się spotkać z Julą i po kilka ciuchów.-powiedziałam.

- Aha,to chodź pomogę ci spakować.-poszłam z nią do mojego pokoju i pakowałam ciuchy opowiadając jej o mieszkaniu.O 13:00 byłam już pod gabinetem mojego lekarza.

- Pani Berenika Kurek.-powiedziała pielęgniarka.Weszłam do środka i ujrzałam mojego lekarza pana Jarka.

- Witaj Bereniko.-uśmiechnął się.

- Dzień dobry.-powiedziałam.

- Jaki mamy problem?-zapytał.

- Od kilku dni strasznie bolą mnie nogi i to nie ze zmęczenia zaczyna się od kolan i później paraliżuje resztę.-wytłumaczyłam.

- Proszę się położyć.-zbadał coś zobaczył i poszłam na jakieś prześwietlenie.Czekałam godzinę i miałam już diagnozę.

- I co mi jest?-zapytałam.

- Bereniko posłuchaj mnie z badań wynika że woje nogi są jeszcze nie sprawne i to się pogorszyło.

- Ale dlaczego?

- Rehabilitacja okazała się zbyt krótka,będziesz musiała jeszcze raz ją przechodzić tylko nie w Polsce.-powiedział.

- Jak nie w Polsce to gdzie?-prawie krzyknęłam.

- W stanach tam mają naprawdę świetne urządzenia,nie chcę ci obiecywać ale mogą doprowadzić do takiej sprawności że powrócisz do tańca.-powiedział a ja nie mogłam w to uwierzyć,moja pasja miała by powrócić do mojego życia.

- Ile to kosztuję?-zapytałam.

- Wiesz większość kosztów pokryłbym ja bo pojechałabyś tam jako moja pacjentka tobie zostało by do zapłaty tylko 10 tysięcy.-powiedział.

- Przez całe wakacje to by trwało?-zapytałam.

- Tak i trochę września,ale wiem że wy studia zaczynacie w październiku więc decyzja należy do ciebie nic byś nie straciła z nauki.

- Mogę dać panu decyzję jutro?-zapytałam.

- Tak,ale o trzeba szybko podjąć decyzję bo jeżeli rehabilitacji nie będzie to w ogóle stracisz sprawność w nogach,nie musisz niczym się martwić pojadę wtedy z tobą.

- Dziękuję dam odpowiedź jutro.Do zobaczenia.-powiedziałam i poszłam do domu,opowiedziałam wszystko rodzicom.Mama zaczęła płakać,a tata powiedział że da każdą cenę.I chyba podjęłam decyzję tylko muszę powiedzieć to Michałowi.

O 20:00 byłam u Michała w mieszkaniu,poprosiłam go by usiadł w salonie i mi nie przerywał.

- Michał muszę ci powiedzieć coś ważnego....-zaczęłam mu mówić wszystko co powiedział mi lekarz,wiem że chciał mi przerwać ale nie pozwoliłam mu.-I teraz decyzja należy do mnie.-powiedziałam.

- Nie powiem jestem w szoku ale powinnaś jechać,teraz liczy się twoje zdrowie,przecież wytrzymamy.-przytulił mnie.

- Jesteś najwspanialszym chłopakiem na świecie.-pocałowałam go.

- Dobra dzwoń do lekarza.-podał mi telefon.Wybrałam numer.

- Słucham?

- Jestem zdecydowana.-powiedziałam.

- Bardzo się cieszę,wyjeżdżamy pojutrze o 12:00 z lotniska w Warszawie.-powiedział.

- Dobrze dziękuję.-czuję że moje życie nabierze znów te barwy które były przed wypadkiem.........

I mamy kolejny :)

Jak wam się podoba? Berenika jedzie na trzy miesiące do Stanów czy w miedzy czasie coś się zmieni w ich związku? Następny już jutro,zachęcam do komentowania i zapraszam do czytania :)

P.s Kilka słów o wczorajszej porażce naszych chłopaków,myślę że nie powinniśmy mieć do nich żalu bo nie wszystko da im się wygrywać,spotkałam kilka żenujących podtekstów na ich temat po meczu i postawiłam zabrać swój głos.Nie chcę nikogo obrażać ale jak jest się kibicem to nie pisze się takich rzeczy,a oni pokażą na co ich stać i to jest moje zdanie.Możecie się ze mną zgadzać lub nie.No to tyle zapraszam kolejny już jutro.

Pozdrawiam Aga