Rozdział 33:

Dziś wstałam o 10:00,postanowiłyśmy z Julą wyjechać około 12:00.Poszłam się ubrać.

 

- Jula wstawaj za chwilę idziemy na śniadanie i jedziemy do domu.-obudziłam ją.

- Nie ja tu zostaję,nikt mnie siłą stąd nie wyciągnie.-zaśmiała się.

- Jul wiesz muszę przyznać że będziemy mieć świetnych sąsiadów.-uśmiechnęłam się.

- Tak chłopaki są genialni,ale Zbyszek będzie zazdrosny.-powiedziała.

- A Michał już się boję mu powiedzieć ze poznałyśmy Rafała i Karola.-powiedziałam.

- No ale dobra daj mi 5 minut ubiorę się i idziemy na śniadanie-później poszłyśmy na stołówkę,gdzie spotkałyśmy chłopaków.

- Siemka,a co takie smutne jesteście?-zapytał Karol.

- A bo tak trochę będzie smutno bez was.-powiedziałam.

- Ej ale przecież się zobaczymy w piątek,a potem to już codziennie.Głowa do góry,będziemy robić piżama party.-zaśmiał się Karol.

- Tak a nasi chłopacy by nas później zabili.-powiedziała Jula.

- Spokojnie nie muszą być zazdrośni my mamy zasady.-powiedział Rafał.

- Dobra to co jemy?-zapytałam.

- To co najlepsze.-później poszłyśmy spakować nasze rzeczy i pod naszym samochodem pożegnałyśmy się z chłopakami.

- To do piątku,mam nadzieję że was przyjmą na akademię.-powiedział Rafał i nas przytulił.

- Tak też mam taką nadzieję.-powiedziałam i przytuliłam Karola.

- Pa do piątku.-pomachałyśmy i ruszyłyśmy w drogę powrotną do Nysy.

Piątek:

- Mamo,nie wiesz gdzie jest moja bluza?-zapytałam,a raczej krzyknęłam na cały dom.

- W praniu.-odkrzyknęła.Muszę wam powiedzieć że Michał nie był wcale taki zazdrosny o chłopaków,ale i tak wiem że w środku się w nim gotuje.

- Ber,Jula na ciebie czeka.-do mojego pokoju wszedł Kuba.

- Dzięki.-powiedziałam.

- A musisz się wyprowadzać?-zapytał smutny.

- Ej co się stało Kubuś?-teraz ja zapytałam i usiadłam na łóżko,a on obok mnie.

- Bo Bartek się już wyprowadził i ty też teraz a ja zostanę sam.-powiedział i zaczął płakać.

- Kuba,posłuchaj mnie to że będę teraz mieszkać w Katowicach to nie znaczy że o tobie zapomnę.-powiedziałam sama łkając.

- Ale Bartek już do mnie nie dzwoni,a wiesz że zawsze dzwonił,zapomniał o mnie dla niego teraz jest ważny Paweł i Alicja,a dla ciebie Michał.-przytuliłam go.

- Posłuchaj ty jesteś na pierwszym miejscu,nie można zapomnieć o swoim młodszym braciszku.

- Widać można spójrz na Bartka.-powiedział i wybiegł z pokoju.Teraz zrobiło mi się strasznie przykro muszę przyznać że odkąd zaczęłam chodzić z Michałem,zaniedbywałam relacje z Kubą.Niestety Bartek też tego nie opanował,zawsze sobie mówiłam że jest dla mnie najlepszym bratem pod słońcem a teraz?Wyszłam z pokoju i udałam się na dół gdzie w kuchni siedziała Jula z moimi rodzicami.

- No myślałam że się rozmyśliłaś.-powiedziała Jula.

- Nie chodźmy,a gdzie Kuba?-zapytałam.

- W ogrodzie.-zaśmiała się mama,ale mi do śmiechu wcale nie było.

- Dobra to my lecimy.-powiedziała Jula i wyszłyśmy z domu.-Ber co się stało?

- Właśnie się dowiedziałam że jestem najgorszą siostrą na świecie.-powiedziała wsiadając do samochodu.

- Kuba tak powiedział?-zapytała.

- Nie sama na to wpadłam,wiesz on ma dopiero 9 lat dla niego to trudne kiedy ma rodzeństwo ale praktycznie nie będą mieszkać w domu.

- No tak,ale na pewno zrozumie że tak już jest gdy dorastasz.A chłopaki też przyjadą.-powiedziała Jula.

- Kto?

- No Michał ze Zbyszkiem też przyjadą zobaczyć mieszkanie.

- Ja nawet wiem dlaczego przyjadą.-zaśmiałam się.

- Oj tak,dostali teraz dwa tygodnie wolnego.

- Aż dwa?-zapytałam.W Katowicach byłyśmy po 2 godzinach a pod blokiem czekał już Michał i Zbyszek.

- Cześć kochanie co się stało że przyjechaliście?-zapytałam całują Michała.

- A co nie można,też chcemy zobaczyć mieszkanie.

- Ależ można to chodźmy.-po drodze poszliśmy po Rafała i Karola a później do właściciela.Pokazał nam mieszkanie i muszę powiedzieć robi wrażenie.

 

Kuchnia

 Mój pokój (oczywiście pierwsza go zaklepałam)

Salon

Pokój Julki

Łazienka

- I są panie zadowolone?-zapytał właściciel mieszkania.

- Nawet pan nie wie jak.-powiedziała Jula.

- To kupują panie?-zapytał Rafał.

- Kupujemy.-powiedziałam.I tak zaczął się nowy rozdział w moim życiu.

- Porywam cię do siebie.-powiedział Michał i złapał mnie za rękę ciągnąc do swojego auta,a Zbyszek się uśmiechnął i zabrał Juli kluczyki odnajmując że do Rzeszowa to on poprowadzi.

- Stop czy ja o czymś nie wiem?-zapytałam.

- Nie no co ty ale mamy teraz wolne i chcemy się wami nacieszyć.-powiedział Michał.

- Ale ja nie mam rzeczy.-powiedziałam.

- Przecież w moim mieszkaniu są twoje rzeczy,nie raz coś zostawiałaś.-zaśmiał się Michał.

- Dobra pojadę ale najpierw jedziemy do Bełchatowa.-zarządziłam.

- Ależ oczywiście,żegnam was przyjaciele.-powiedział do Julki i Zbyszka.Więc co pożegnałam się i pojechaliśmy do Bełka.

W połowie drogi strasznie zgłodniałam.

- Misiu.-powiedziałam słodko.

- Słucham się śmieszko?-zapytał a ja się wkurzyłam.

- Nie mów do mnie śmieszko i już nic nie chcę spadaj na drzewo.-powiedziałam i odwróciłam głowę,a chwilę później usłyszałam śmiech Michała.-Z czego cieszysz idioto?-znów zapytałam.

- Jesteś taka słodka jak się obrażasz,dobrze powtórka,słucham się słonko?-zapytał.

- Nie można było tak od razu?Więc jestem głodna.-zaśmiałam się.

- Dobrze zaraz coś wymyślimy.-powiedział i zajechał na stację benzynową.Wow tak mnie kocha że kupił mi hot-doga.

- Michał a tak na prawdę jesteś zazdrosny i dlatego przyjechaliście dziś ze Zbyszkiem?-zapytałam.

- Nie jestem zazdrosny,chciałem zobaczyć wasze mieszkanie.-zaczął się jąkać.

- Tak bo ci uwierzę ale powiem ci że to jest słodkie.Dobra dawaj jedziemy.-powiedziałam i wsiadłam do samochodu.Po godzinie staliśmy od blokiem Bartka i Alicji.Weszliśmy na odpowiednie piętro i zadzwoniliśmy dzwonkiem.Po chwili usłyszeliśmy kroki i drzwi otworzył nam Bartek w samych bokserkach.

- Co wy tu robicie?-zapytał troszkę zaczerwieniony.Zaczęłam się śmiać i weszłam do środka.

- Kochanie kto to?-zapytała Alicja wychodząc sypialni owinięta kołdrą.

- Nikt kochanie tylko ja przyjechałam.-zaśmiałam się jeszcze bardziej.-A gdzie jest Paweł?-zapytałam jak się uspokoiłam.

- Moi rodzice zabrali go do......-przerwałam jej.

- A rozumiem małego nie ma to korzystacie i tworzycie rodzeństwo dla niego.-zaśmiałam się znowu a razem ze mną Michał.

- Dobra napijecie się czegoś?-zapytał Bartek.

- Tak ja chcę soku,proszę.-powiedziała i poszłam do salonu.Bartek z Alicją dołączyli do nas jak się tylko ubrali.

- Co się stało że przyjechaliście?-zapytała Alicja.

- Tak na prawdę to nie wiem bo ona kazała mi jechać do Bełchatowa.-powiedział Michał.

- Bartek chodzi mi o Kubę jest naprawdę źle.-powiedziałam patrząc na brata.

- Co się stało Kubie?-zapytał przerażony.

- Nic mu się nie stało ale mamy problem,chodźmy na spacer muszę z tobą pogadać,nie obrazicie się?-zapytałam Alicji i Michała.

- Nie no spoko.-powiedzieli a ja z Bartkiem wyszliśmy do parku.

- O co chodzi?-zapytał.

- Dziś stwierdził że jesteśmy najgorszym rodzeństwem na świecie.-powiedziałam.

- Dlaczego?

- Bartek wiesz że gdy się wyprowadziłeś to utrzymywałeś z nim kontakt a teraz powiedział że dla ciebie liczy się tylko Alicja i Paweł,ja też nie byłam lepsza bo zaczęłam spotykać się z Michałem i z nim też już nie spędzałam czasu.-powiedziałam.

- Nawet nie wiesz jak mi jest teraz głupio.-powiedział siadając na ławce.

- Wiesz pomyślałam że teraz macie dwa tygodnie wolnego żebyśmy w trójkę gdzieś pojechali na cały dzień.

- Może do wesołego miasteczka?-zapytał.

- To bardzo dobry pomysł,teraz musimy wprowadzić go w życie.......

Od czego oczywiście zacznę od wspaniałej gry naszych chłopaków.Gratulację dla nich są wspaniali :)

Dodaję rozdział wcześniej,postarałam się dodać go teraz i się udało,mam nadzieję że wam się spodoba.Następny w środę,a teraz zapraszam do komentowania i czytania.Do zobaczenia.

Pozdrawiam Aga