Rozdział 58:

Brawo Ber tak potrafisz załatwić sprawę,najlepiej zwiać.W końcu każdy by się tak zachował.Nie mam zamiaru kłócić się z Kaśką i Wandą,najlepiej zejść im z drogi.Weszłam do swojego pokoju i położyłam się na łóżku.Nie minęło 5 minut,a usłyszałam pukanie do drzwi nie chciałam żeby to był Michał.

- Można?-zapytała teściowa.

- Jasne.-uśmiechnęłam się.

- Na początku powinnam cię przeprosić za to że Kasia tu jest,wiem jak musisz się czuć.

- Przyzwyczaiłam się do takiego uczucia,jak jeszcze Wanda u nas mieszkała to...-przerwała mi.

- Przepraszam że ci przerwę,bardzo źle cię traktowała?-zapytała.

- No miło nie było,ale jak mówiłam przyzwyczaiłam się.

- Wiesz jak zaczęłam spotykać się z Jarkiem to tak zachowywała się w stosunku do mnie,ale nie poddałam się i dziś mnie uwielbia.-uśmiechnęła się.

- Mamo mi nie chodzi o to żeby mnie lubiła tylko potrafiła uszanować zdanie Michała,na siłę robiła wszystko żeby poleciał na Kaśkę i jej się to udało,wiem że czujecie do mnie taki żal za to że wniosłam sprawę o rozwód ale ja nie chcę żyć z podświadomością że zdradził mnie,zawsze będę to pamiętać,takich rzeczy się nie zapomina.

- Wiem,dlatego nie mam żalu że chcesz się rozstać z Michałem,ale wiedz że będziesz zawsze moją najlepszą synową,chodź początek nie był za przyjemny.-zaśmiałyśmy się.

- No ale dobrze że teraz jest tak.

- Dobra ty sobie odpocznij,zawołam cię później na kolację.-powiedziała i wyszła.Co wy nie spałam,leżałam i marzyłam żeby ten cholerny żart się skończył.Postanowiłam się przejść,zeszłam na dół i powiedziałam teściowej o tym i wyszłam przed dom,chwili spokoju nie było bo zadzwonił mój telefon.

- Halo?

- No cześć balonie jak się czujesz?-zaśmiała się Jula.

- Pragnę poinformować że ty też jesteś balonem,na serio jestem już w Wałczu i nie za przyjemnie tu jest.-powiedziałam.

- A mówiłam żebyś tam nie jechała,co się dzieje opowiadaj.-zaczęła jej mówić o prawie pocałunku,o wszystkim.

- I weszła Wanda i kazała mu pomoc Kaśce.-skończyłam.

- Pierwszy raz nie wiem co mam ci doradzić,wiesz nie przejmuj się nimi.Jak chce ta Wanda żeby był z Kaśką niech będzie,na pewno znajdziesz faceta który cię nie zdradzi.

- Ale nie rozumiesz że ja go kocham.-powiedziałam.

- Rozumiem,ty najchętniej byś mu wybaczyła,ale nie umiesz żyć z tym że ktoś cię zdradził.Dale słuchaj ja muszę kończyć bo wołają mnie na kolację.-powiedziała.-A wiesz jak jestem głodna.-zaśmiała się.

- No wiem ale ja też lecę,pozdrów teściów i Zbycha.

- Dobra przekażę,pa.-rozłączyła się,spojrzałam na godzinę no pięknie 19:00.Weszłam do domu i od razu zrobiło się cieplej.

- Oj córeczko miałaś iść na chwilkę.-powiedziała mama.

- Zagadałam się.

- Chodź na kolację.-weszłam z nią do kuchni i gdy zobaczyłam że jest tam Kaśka to zrezygnowałam.

- Wiecie nie jestem głodna,jakoś tak źle się czuję,pójdę się położyć.

- Może coś cię boli,wezwać lekarza?-zapytał tata.

- Przestańcie lekarza będą wzywać,jak nic się nie dzieje.-odezwała się Wanda.

- Ale ona jest w ciąży.-powiedział teść.

- Kasia też jest w ciąży i jakoś też trzeba się martwić o nią.W ogóle jak odbędzie się cały rozwód to Michał powinieneś ożenić się z Kasią.-powiedziała,a dla mnie to było za dużo.Odwróciłam się i poszłam do pokoju jak ona mogła powiedzieć takie coś przy mnie.Po chwili usłyszałam ciche pukanie.To był Michał jeszcze jego tu brakowało.

- Ber przepraszam cię,za ciocię.-nie wytrzymałam.

- Teraz mnie przepraszasz za nią,a jak ci wcześniej mówiłam co robi i mówi to było w porządku?-zapytałam.

- Nie ale to było bardzo nie w porządku,a to w pokoju to.....-przerwałam mu.

- Nie wracaj do tego,nic się między nami nie zmieni.-powiedziałam a w myślach przeklinałam na samą siebie.On nic nie powiedział i wyszedł,no nieźle gdy tylko wyszedł poczułam kopnięcie.

- Ała nie kop mamusi,wiem że źle zrobiłam.-szepnęłam.

Zmęczona zasnęłam.Obudziłam się około 2 w nocy.Strasznie byłam głodna,ubrałam szlafrok i zeszłam do kuchni,zapaliłam maleńkie światło i zaczęła się wielka uczta,wyciągnęłam z lodówki ogórki,jakieś jogurty owocowe,na blacie leżały ciastka też wzięłam pomyślałam a co mi tam.Jadłam sobie kiedy ktoś wszedł do kuchni.

- Ber?-zapytał Michał.

- O matko jak mnie przestraszyłeś.-złapałam się za serce.

- Co ty robisz?

- No wiesz zgłodniałam i tak sobie pomyślałam że coś zjem.

- Nie typowy zestaw.-uśmiechnął się.

- No wiem że ogórki i ciastka to nie dobre połączenie,ale jak mam ochotę na dwie rzeczy na raz to wiesz jem.-uśmiechnęłam się.-Wiesz dobrze że przyszedłeś zdejmij mi tą czekoladę z orzechami.-poprosiłam.

- Już ci ją daję.-podał mi ją.

- Chcesz kawałek?

- Nie jedz sobie.-podeszłam do lodówki,i gdy się odwróciłam stał za mną Michał.Nic nie mówił tylko zaczął zbliżać swoja twarz do mojej,ale nagle w kuchni zapaliło się największe światło.Tym razem do kuchni wszedł teść.

- O a co wy tu robicie?-zapytał.Odsunęłam się od Michała i powiedziałam.

- Zgłodniałam i przyszłam sobie pojeść,a Michał przyszedł się napić.

- Aha to ja idę,bo Ania kazała mi przyjść zobaczyć co się dzieje.Dobranoc.-powiedział i poszedł.

- No ja tez idę spać.-posprzątałam szybko.-Dobranoc Michał.

- Dobranoc.-szepnął.Poszłam do pokoju i zasnęłam od razu.

Rano wstałam o 10:00,szybko poszłam się ubrać.

I zeszłam do kuchni.

- Dzień dobry.-powiedziałam.

- Witaj,jak się spało?-zapytała mama.

- Świetnie.-powiedziała i usiadłam.-Przepraszam ze narobiłam w nocy takiego hałasu ale zgłodniałam.

- Spać się nie da łazisz po chałupie i tłuczesz się i tłuczesz.-dodała Wanda.

- Przepraszam już nie będę.-powiedziałam i zabrałam się do śniadania.

- Ber masz już imię dla małej?-zapytała Kaśka.

- Tak postanowiliśmy z Michałem ze będzie to Zuzia.-powiedziałam.

- Bardzo ładne.-powiedzieli rodzice.

- Zuzia co to za imię,beznadziejne.Już lepiej nazwać Kasia.-spokojnie Ber,Wanda cię nie sprowokuje.-Kasia a ty wiesz jak nazwiesz?

- Michał musimy poszukać imion dla naszego maleństwa.-no i cholera w środku się zagotowałam.

- Dziękuje za śniadanie było genialne,ale ja dziś będę się zbierać do Rzeszowa.-powiedziałam.

- Co już,no zostań do jutra.-powiedział teść.

- No dobrze,ale już jutro muszę wrócić.-uśmiechnęłam się,w takim razie idę do pokoju.Poszłam i zaczęłam sobie czytać książkę,a tak na prawdę myśleć nad życiem........

 

 

 

 

Po pierwsze umiecie człowieka przekonać :) Pisałam pół nocy,położyłam się o 4:00 i dodaję go dla was.Znowu niewiele brakowało,a tu teść.Tak jak mówię teraz kolejny jutro i niestety ostatni,później widzimy się za tydzień.

Pozdrawiam Aga