Rozdział 1:

Dziś wstałam o godzinie 7:00,z ledwością otworzyłam oczy.Poszłam do łazienki i się ubrałam.

 To że mamy dopiero początek września i jest ciepło to nie ubieram się jakoś cieplej.Zeszłam do kuchni gdzie siedzieli już wszyscy.
- Cześć.-powiedziałam i otworzyłam lodówkę i wyjęłam mleko.

- Córcia załatwiłem ci treningi będziesz je miała dwa razy w tygodniu.-powiedział zadowolony tata.

- Jakie to dni?-zapytałam najwyżej to przeżyję.

- Wtorki i Czwartki.-nie mogą być te dni bo ja mam w te dni próby w teatrze.

- A nie mogą być inne dni?-zapytałam.

- No mogą ale te chyba są dobre.

- Nie tato ja wole inne bo w te dni siedzę w szkole dłużej.-powiedziałam żeby tylko mi uwierzył.

- No dobra zadzwonię i powiem że poniedziałki i środy pasuje?-zapytał mnie.

- Tak.-powiedziałam i zajęłam się swoim śniadaniem.

- Ber a wiesz że ja dziś jadę do zoo z klasą?-zapytał mnie Kuba.

- Serio to zapytaj czy nie mają wolnej klatki dla ciebie.-zaśmiałam się a rodzice razem ze mną.

- Ej to nie jest śmieszne.-powiedział Kuba.Spojrzałam na zegarek i się przeraziłam była 7:47.

- O matko nie zdążę.-powiedziałam.

- To poczekaj zawiozę cię,po drodze jeszcze Kubę zawieziemy.-powiedział tata.

- Dobra ale szybko.-i takim sposobem pod szkołę podjechaliśmy równo o 8:00,szybko pobiegłam do klasy,ale jak się okazało nauczycielki nie było.

- No Ber masz szczęście jeszcze nie przyszła.-powiedziała Jula.

- Tak mam.-opowiedziałam jej o dniach kiedy mam treningi.

- No to ci powiem że jest masakra.Tylko zasmucę cię jeszcze bardziej.Nasz grupa z teatru ma tańczyć w piątek na meczu.-zamarłam.

- Co!!!!-krzyknęłam.- Powiedz mi że to żart.

- Chciałabym,ale może nie weźmie cię na ten mecz.

- Serio nie weźmie mię proszę cię.-zaśmiałam się.I po 10 minutach zjawiła się nauczycielka.

- Berenika,Ula,Ola,Kaśka Hania,Iza mają zejść do sali gimnastycznej.-powiedziała pani Wiesia.

- Ale po co?-zapytałam.

- Nie mam pojęcia.-zeszłam z dziewczynami i to co usłyszałam to mnie załamało.

- Dziewczyny wy w piątek gracie mecz.Drużyny jeszcze pomieszany z 1 i 2 klasą i z siatkarzami.

- A nie można zrezygnować?-zapytałam.

- Nie bo reprezentujecie szkołę.-powiedział,później wróciłyśmy na lekcje,dzień minął mi strasznie szybko.Nim się obejrzałam już był koniec lekcji.

- I co teraz jak to zrobisz?-zapytała mnie Julka.

- Nie wiem,ale pewnie coś wymyślę.-uśmiechnęłam się.

- Dobra widzimy się dziś o 17:00 jak zwykle?

- Tak w parku.-powiedziałam i poszłyśmy do domów.Weszłam do domu i krzyknęłam.

- Jestem już.

- Chodź do salonu.-weszłam i zobaczyłam mojego brata i jego dwóch kolegów.

- Cześć Ber.-powiedział Bartek i mnie przytulił nie powiem brakowało mi go.

- Cześć.-powiedziałam cicho.

- A poznaj to moi przyjaciele Zbyszek i Michał.-podałam każdemu rękę,ale przeszło mnie dziwny prąd gdy podałam ja Michałowi.Zapatrzyłam się w jego oczy na ziemię sprowadziła mnie mama.

- Córeczko jak było w szkole?-zapytała.

- Świetnie.-uśmiechnęłam się krzywo.

- Słyszałem że grasz mecz w piątek.-powiedział tata.

- Tak,ale nie chcę o tym gadać bo się śpieszę.-powiedziałam już miałam wychodzić kiedy znowu zagadała mama.

- A gdzie się śpieszysz?-zapytała.

- Umówiłam się z Julką.

- No dobra,a o której wrócisz?-zapytał tata.

- Jak omówię swoje problemy to wrócę.-powiedziałam pod nosem i poszłam do pokoju.Zaczęłam myśleć jak mam to zrobić,żeby zatańczyć i zagrać ten mecz.I wpadłam na pewien pomysł.Spojrzałam na zegarek 16:50 poszłam szybko ubrać buty i wybiegłam do parku.Julka już siedziała na ławce.

- Cześć Chip.-powiedziałam i pocałowałam ją w policzek.

- Cześć Dale.Co się stało,bo widzę po twojej minie.

- Wpadłam na pewien pomysł ale musisz mi pomóc.-powiedziałam.

- Jaki to plan.

- Pomyślałam że spadnę ze schodów,i będę udawać że boli mnie kostka.

- Ale w szpitalu jak nic nie wykryją?

- Spokojnie,jakoś to będzie,tylko jak ja się dostanę na halę tylko na występ i jak wrócę przed rodzicami?-zapytałam.

- To może wyjdziemy w trakcie meczu i koniec.Jesteś w domu wcześniej i nikt o niczym nie wie.

- Wiesz że cię kocham.-powiedziałam.

- Wiem Dale,wiem ale ja ciebie też.

- Dobra ja się będę zbierać.-powiedziałam.Po 10 minutach byłam w domu.Nikomu nic nie powiedziałam i weszłam do pokoju.Robiłam lekcje,ale strasznie mi szło z matmą,usłyszałam pukanie.

- Proszę.-do środka wszedł Michał.

- Hej twoja mama woła na kolację.-powiedział.

- Dzięki ale nie skorzystam,dopóki nie zrobię tego.-zaśmiałam się.

- Może ci pomogę?-zapytał,kiwnęłam głową żeby mnie ratował.Wziął mój długopis i zrobił całe zadanie w 5 minut.

- Jak ty to zrobiłeś?-zapytałam z niedowierzaniem.

- To jest proste.-spojrzałam na niego jak na kosmitę,a on się zaśmiał.-Jak chcesz mogę dać ci korepetycje.

- Bardzo proszę.-powiedziałam i nie wiem dlaczego pocałowałam go w policzek.

- To zaczynamy od jutra.-zeszliśmy na kolację,postanowiłam się wcześniej położyć więc o 22:00 już spałam......

I mamy pierwszy rozdział :) Cieszę się że jest tyle osób które czyta też tego bloga :) Serdecznie zapraszam w piątek na kolejny.Pozdrawiam Aga